Wierickeroute

Omdat het de afgelopen dagen zo hard woei, had ik meer zin in wandelen dan in fietsen. Ik had “De mooiste netwerkwandelingen. Groene Hart” meegenomen. De wandelingen zijn te volgen aan de hand van genummerde wandelknooppunten.

De Wierickeroute begint in Driebruggen. De Wierickeschans is al bij Bodegraven. Het is onderdeel van een oud verdedigingswerk, gebouwd om belangrijke Hollandse (handels)steden te beschermen tegen het Franse leger in 1672. Dan konden de polders onder water gezet worden. Maar 100 jaar later was de verdedigingslinie in verval geraakt, hij hield het leger van Napoleon niet tegen.

De Wierickeschans

Mijn fietstocht kwam natuurlijk langs de Wierickschans. Je duikt daar letterlijk de polder in. Er lopen twee kaarsrechte vaarten, de enkele en de dubbele Wiericke met smalle stroken land er tussen. Tijdens mijn wandeling zou ik die twee Wierickes opnieuw tegenkomen.

Ik parkeerde mijn fiets bij het café/dorpshuis in Driebruggen. Daar begon de route. Het eerste stukje was bekend, vorig jaar fietste ik hier naar de Reeuwijkse plassen. Maar bij de uitkijktoren ging het rechtsaf een grasdijk op. Vanaf dat moment liep ik vrijwel alleen nog onverhard. Halverwege ging het opnieuw naar beneden over de Kippenkade, een smal paadje langs het water van de Reeuwijkse plassen. Geen kip te zien overigens.

Het paadje komt uit in de polder Oukoop en via de Molenkade passeer ik de Oukoopse molen (een wipwatermolen). Sinds 1609 houdt hij deze polder droog.

Bij de molen liepen schapen. Op een informatiebord staat dat het erg oude schapen zijn en zo zien ze er ook uit. En dat de eigenaar heel goed voor zijn schapen zorgt, anders waren ze ook niet zo oud geworden. Ik vermoed dat er veel opmerkingen zijn gemaakt dat de schapen er verwaarloosd uit zouden zien. Mij viel niets bijzonders op, schapen zien er wel eens vaker “mottig” uit.

Verder maar weer, nu over de Prinsendijk langs de enkele Wiericke met hier en daar een overstapje. Bij het buurtschap Hogebrug (met bruggetje) “Langzaam rijden i.v.m. trillingen” staat bij de brug. Hier stak ik over naar een volgende dijk, nu langs de dubbele Wiericke.

Over deze dijk loop ik Driebruggen weer binnen langs een rij huisjes met tuintjes aan het water.

De Wierckeroute is 9,5 km en volgens het boekje 70% onverhard. Nadeel: je loopt een stukje langs een drukke spoorlijn en je hoort de snelweg. Maar ja, het is dan ook de randstad.

De netwerkwandelboekjes zijn van uitgeverij Elmar. (ik zie nu dat de route ook beschreven is als Trage Tocht Driebruggen).