Meije, Malta en de Haak

Ik was weer twee weken in de Meije, een langgerekt dorp langs het riviertje de Meije.

Voorin (aan de Bodegraafse kant) zie je veel agrarisch gebied. Meteen valt me op: waar zijn de koeien? Ik weet het, mestprobleem, bioindustrie enz. Toch mis ik ze. Ik zie er maar weinig. Vorig jaar stonden de koeien nog nieuwsgierig aan de overkant van de sloot. Nu is het weiland leeg.

Schapen zijn er des te meer. Nu houd ik toevallig erg van schapen. Dus ik kom wel aan m’n trekken. Dit is het Meijepad, waarover je midden tussen de Nieuwkoops plassen door kan fietsen of wandelen.

Een enkeling probeert iets heel anders. Zoals deze alpaca’s (of toch lama’s?) bij de buurman.

De Meije is een dorp met twee gezichten. Want achterin de Meije, aan de Woerdense kant, ziet het er anders uit. Daar ligt een aantal natuurgebiedjes, waar bloemen, grassen en vogels de ruimte hebben. Natuurmonumenten heeft hier verschillende terreinen.

Die natuurgebiedjes staan in verbinding met de Nieuwkoopse plassen. Fietsend of lopend langs de Hollandse Kade komt eerst voorbij

Malta, een piepklein schiereilandje 

Als ik niet getipt was, was ik er zo voorbij gefietst. Van daar heb je een mooi uitzicht over de plassen en zie je veel vogels. Er bloeit ook van alles.

Verderop passeer je

De Haak of Lusthof de Haeck (ca. 11 ha)

De Haak heeft een bijzondere ontstaansgeschiedenis. In 1933 kocht de arts Dr. Teupken dit veengebied. Hij noemde het “Lusthof de Haeck” om het wat deftiger te laten klinken. Naast de bloemen en bomen die al aanwezig waren, plantte hij er wat uitheemse soorten bij. Nog steeds kom je rododendrons tegen.

Het is een drassig wandelgebied met smalle paden van houtsnippers. Ook dit terrein is nu van Natuurmonumenten en het heet weer gewoon de Haak. Volgens een informatiebordje groeien er zonnedauw, verschillende mossen en gagel. Die heb ik niet gezien, maar wel de bloeiende rododendrons.

Noordse woelmuis

Het terrein is aan twee kanten omgeven door graslanden, die zijn niet toegankelijk. Het gemaaide gras wordt elk jaar gebruikt om de paden op te hogen, want het veen verzakt enorm snel. In de graslanden leeft de zeldzame Noordse Woelmuis. Een aparte soort, die alleen in Nederland voorkomt en dan ook maar op een paar plekken.

En ja, die heb ik gezien! Maar dat was in “De Groene Jonker”, een natuurgebied, wat verder van de Nieuwkoopse plassen vandaan. Hier kun je enorm veel (water)vogels zien. Maar… omdat het riet en de bosschages voor mij te hoog waren, zag ik ze niet. Wel die Noordse woelmuis, vlak voor m’n voeten! Een foto maken was moeilijk, hij verstopte zich voortdurend tussen het gras. Maar dit is hem, echt.