Het begint een beetje voorjaar te worden in de tuin. In de voortuin dan, daar bloeien de krokussen en helleborussen. In tuinen in de buurt zie ik nu de camelia bloeien (zie mijn vorige blog). Een beetje jammer dat de bloemen door de aanhoudende regen zo snel lelijk worden.
In mijn achtertuin is het nog een kale boel en het is er nat, verschrikkelijk nat. Het is onmogelijk om in de tuin te werken. Ik heb alleen wat rommel weggehaald langs de kanten, zodat de narcissen die boven de grond komen, straks zichtbaar zijn.
Onder bubbeltjesplastic zie ik de knoppen van de rabarber. 
Vanavond eet ik de laatste spruitjes, uit de oven, met oesterzwammen en kaas. Het is nog koud genoeg voor winterkost, maar ik verlang naar jonge sla en verse peultjes.
Deze middag zag ik zakken compost bij de biologische winkel hier in de buurt. Ik heb meteen twee zakken gehaald. Fijn dat ik dat zo lekker dichtbij kom kopen, het is toch een heel gesjouw op de fiets. Voorheen haalde ik gratis compost op de “landelijke compostdag” van de afvalbedrijven. Maar sinds 2022 doet de ROVA in Amersfoort daar niet meer aan mee. Er staat op de website dat ze werken aan een alternatieve publiekscampagne. Dat staat er al 2 jaar, dus tja…
In de voortuin zie ik een pimpelmeesje dat van de pinda’s wil eten. Elke keer wordt het verjaagd door de mussen, die groter zijn en altijd met z’n allen. Wel leuk dat er weer een paar pimpelmezen zijn, vorig jaar winter zag ik ze niet. Misschien waren er toen teveel mussen. Deze pimpelmees houdt vol en af en toe lukt het hem ook.
Langzamerhand kan ik beginnen met voorzaaien. Pompoen, tomaten, afrikaantjes enz. Echte voorjaarskriebels heb ik nog niet. Er is nog tijd genoeg.
Op de markt kocht ik lekkere Hollandse aardbeien. Nog niet van de koude grond natuurlijk. Ze waren lekker en nog wat klein, niet van die opgeblazen joekels die ingevlogen worden uit Spanje. Toch een beetje voorjaarsgevoel!
stiensbuitenblog 
Recente reacties